Jak rozkochać się w Eucharystii

#36 Współofiarowanie

W trakcie ofiarowania, Kościół zaprasza wiernych do współofiarowania. Polega ono na tym, aby każdy uczestnik liturgii duchowo siebie samego złożył w ofierze. Winniśmy czynić to. aby z dnia na dzień dzięki Chrystusowi jednoczyć sę z Bogiem i między sobą.

#35 Ofiarowanie

Ofiarowanie jest jedną z najmniej znanych chwil we Mszy Świętej, ale jedną z najbardziej fascynujących. Każdy z nas posiada możliwość, aby w odpowiednim czasie liturgii, duchowo Jezusa ofiarować Bogu Ojcu. To niepozornie wygląda, ale wsłuchajmy się w niezwykłe szczegóły.

#34 Anamneza

Podczas Mszy Świętej dochodzi do cudu, który liturgia nazywa Anamnezą. Jest ona wspomnieniem uobecniającym. Wszyscy uczestnicy Eucharystii dzięki działaniu Ducha  Świętego mają możliwość przeniesienia się do wydarzeń, które dzieją się na ołtarzu.

#33 Podniesienie

Podczas przeistoczenia kapłan podnosi Ciało Pańskie i kielich z Krwią Pańską. To doskonały czas na adorowanie Chrystusa obecnego w tych Postaciach. Ale to również okazja, aby wzbudzić w sobie głębszą wiarę w tę sakramentalną Obecność Boga i wspomóc bliźnich.

#32 Przeistoczenie cz. 3

W trzeciej części rozważań o Przeistoczeniu, dotykamy duchowych elementów tej części Mszy  Świętej. Jezus przez kapłana wypowiada słowa: "Bierzcie i jedzcie, to jest Ciało  Moje". Te słowa są zachętą dla uczestników liturgii, aby ofiarowywali siebie innym przez służbę.

#31 Przeistoczenie cz.2

W części drugiej katechezy o przeistoczeniu przywołujemy najważniejsze wypowiedzi Kościoła Katolickiego. Jedna z nich wzięta jest z nauczania Soboru Trydenckiego z XVI w., druga zaś z nauczania św. papieża Pawła VI, zawartego w encyklice o Eucharystii: "Mysterium fidei".

#30 Przeistoczenie cz.1

Jak to się dzieje, że chleb zamienia się w Ciało Boga, a wino w Jego Krew? Substancja chleba, czyli to, co decyduje o tym, że chleb jest chlebem, przemienia się Ciało Boga, a to co zewnętrzne w chlebie, czyli tzw. przypadłość pozostaje dalej chlebem. Dokonuje tego Duch Święty, mocą swej Boskiej władzy.

#29 Epikleza

Epikleza  to błaganie  o zesłanie Ducha Świętego, aby złożone dary zostały konsekrowane czyli stały się Ciałem i Krwią Chrystusa. Po przeistoczeniu następuje druga część Epiklezy wyrażona w pragnieniu, aby przyjmowana Komunia św. przyczyniła się do zbawienia tych, którzy ją przyjmują.

#28 Sanctus

Na zakończenie prefacji śpiewamy aklamację "Sanctus". Składa się ona z dwóch części. Najpierw   przywołana jest Izajaszowa wizja niebiańskiej liturgii. Później entuzjazm tłumów witających Chrystusa wjeżdżającego do Jerozolimy."Sanctus" to mistyczna chwila we Mszy Świętej łącząca liturgię sprawowaną na ziemi z liturgią sprawowaną w niebie.

#27 Prefacja

Prefacja jest pierwszym elementem Wielkiej Modlitwy Eucharystycznej. W niej przemawia do nas Kościół po którym przemówi do nas Bóg przez konsekrację. Istotą prefacji jest dziękczynienie składane Bogu za dzieła Jego mocy i miłości na przestrzeni historii zbawienia.